w istocie dziwaczne zjawisko, jakim było nagłe spowolnienie czasu, wprawiło Authgrima może nie w osłupienie, aczkolwiek cholerne zdziwienie. Ba! Było tak do tego stopnia, że przez głowę pijaczyny przebiegać zaczęły myśli, jakoby to jaki szaman Hagissona pobłogosławił, albo to sam Hjorvarth bezpieczeństwo swym oddziałom zapewniał! Jednakże mimo całego tego powolniejszego świata odbierania, czasu na przemyślenia zbyt wiele nie było. Topór przeca w żadnej gęstwinie nie zastygł, a jeno poruszał się...